Begrafenis van Auguste Rodin, 1917
Rodin overleed op 17 november 2017. Hij werd een week later begraven in de tuin van Villa des Brillants, zijn woon- en werkplek in Meudon, vlak buiten Parijs.
In de mythe van Rodin is het overlijden een belangrijk moment. Na jarenlange voorbereiding komt al het werk, de werkplekken en het recht om werken af te gieten in handen van de Franse staat. Het overlijden zelf, op 17 november 1917, is een nationale gebeurtenis - in een ontwricht land. De eerste wereldoorlog sleept zich voort. Een staatsbegrafenis met bijzetting in het Pantheon zit er niet in, Rodin wordt begraven in zijn eigen achtertuin in Meudon - het officiële begin van Musée Rodin.
Militairen vormen een erehaag. Het publiek schaart zich rond de kist, die staat opgesteld aan de voet van een grote Denker. Het zakken van de kist is het sluitstuk van een rite de passage waarin de herinnering aan de levende kunstenaar voorgoed samenvalt met zijn werk. Eerder die week lag het stoffelijk overschot nog opgebaard in een witte monnikspij - als een sculptuur. L’Illustration van 24 november 1917 vult de hele voorpagina met het dode lichaam.[small](text continues after image)[/small]
In een Amerikaans tijdschrift beschrijft biografe Judith Cladel dezelfde situatie:
… in his bed, in the white robe in which we clothed him, under the shining silver of his hair and beard, his hands crossed, he was a vision of sublime beauty. He seemed a great monk – the monk of art that he truly was – hushed in the peace of his conscience. He seemed as it were the very incarnation of sculpture. In truth he was sculptured himself; for what shone from his beautiful, austere features was the rigour of his professional conscience, the nobility of his thought, in which he equaled the greatest creators of all time.
Cladel heeft de necrologie een dag na de begrafenis geschreven. Op foto's van de plechtigheid is de beeldregie aanwijsbaar. De Denker torent hoog uit boven de begrafenisgangers. Tegelijk staart hij in gedachten verzonken naar de gesloten kist. Op een volgende foto is de kist gezakt. Het kunstwerk en zijn schepper zijn definitief één geworden.
